Een lymfeklierontsteking wijst meestal op een aandoening elders in het lichaam. Het lymfestelsel, dat zich door het gehele lichaam bevindt en parallel loopt aan de bloedvaten, functioneert namelijk als de afval opruimers in het lichaam. Daarom bevinden zich in het lymfestelsel veel witte bloedlichaampjes, die de taak hebben om afval, beschadigde cellen en lichaamsvreemde materialen op te ruimen. Wanneer er een infectie ontstaat, gaan de lymfeklieren aan de slag om deze te bestrijden. Een lymfeklierontsteking treedt dan ook vaak op in combinatie met een andere aandoening.
Griep
Wanneer er een griepepidemie heerst en je wordt hierdoor getroffen dan heb je vaak last van verschillende symptomen, zoals onder andere:
Zoals je ziet staat ook in dit rijtje het symptoom van opgezette lymfeklieren. Het griepvirus moet worden bestreden en daar houden de lymfeklieren zich mee bezig. Zij verzamelen de ziektekiemen en voeren ze af. De zwelling van de lymfeklieren zal weer afnemen nadat je van de griep bent hersteld, maar vaak kan een arts nog geruime tijd nadien aan de lymfeklieren voelen dat deze ontstoken zijn geweest en dat het lichaam dus een ziekte heeft doorgemaakt.
Een bacteriële infectie
Griep is een virus, maar de lymfeklieren kunnen ook ontstoken raken als gevolg van een bacteriële infectie. Deze kan optreden in verschillende delen van het lichaam. De ontstoken lymfeklieren liggen doorgaans dicht bij de plaats van de oorspronkelijke infectie. De lymfeknopen, de centrale punten waar een grote concentratie van lymfeklieren is in het lichaam, liggen vooral in de hals, nek, oksels en liezen. Wanneer je een bacteriële infectie hebt als gevolg waarvan de lymfeklieren zijn ontstoken, dan wordt door de huisarts doorgaans een antibioticakuur voorgeschreven om de lymfeklieren een handje te helpen de schadelijke cellen op te ruimen.
Abces in het lymfestelsel
Als gevolg van een infectie kan in het lymfestelsel een pijnlijk abces ontstaan. Er is dan sprake van een ophoping van afvalmateriaal dat niet meer via het lichaam kan worden afgevoerd. Een abces kan zeer pijnlijk zijn. Aan een abces kan pas iets worden gedaan als het is “gerijpt”. De huisarts kan dan door middel van een klein sneetje het abces openmaken zodat de pus eruit kan lopen. Doordat de druk op het abces daarmee wordt weggenomen verdwijnt in de meeste gevallen ook de pijn.
Keel- en oorontsteking
Ook bij keel- of oorontsteking treedt vaak lymfeklierzwelling op. De lymfeklieren in de hals of achter het pijnlijke oor zijn dan doorgaans goed te voelen. In normale, gezonde toestand hebben de lymfeklieren het formaat van een erwt en zijn ze niet of nauwelijks te voelen. Maar in geval van een ontsteking kan soms een flinke zwelling ontstaan. Behandeling vindt plaats door de oorzaak te bestrijden. In geval van keelontsteking gaat dit in de meeste gevallen vanzelf over, er kan eventueel een drank of keeltabletten worden geslikt om de klachten te verlichten.
Een oorontsteking wordt doorgaans behandeld met oordruppels of in ernstiger gevallen met een antibioticakuur. Bij steeds terugkerende oorontstekingen worden bij kinderen vaak buisjes geplaatst om het trommelvlies tijdelijk open te houden zodat het opgehoopte vocht uit het oor kan vloeien.
Ziekte van Pfeiffer
Ook de Ziekte van Pfeiffer, de “vermoeidheidsziekte” kan zorgen voor ontstoken en dus opgezette lymfeklieren. Omdat Pfeiffer vaak het gehele lichaam aantast, kan de ontsteking van de lymfeklieren optreden in het gehele lichaam, dus niet alleen in de hals. Ook de klieren in de oksels en de liezen kunnen hierdoor worden aangetast. Omdat de Ziekte van Pfeiffer vaak geruime tijd aanhoudt voordat herstel optreedt zal de zwelling van de lymfeklieren ook niet snel afnemen. Na herstel van de aandoening die de ontsteking van de lymfeklieren heeft veroorzaakt zijn deze nog geruime tijd voelbaar, ook al heeft de patiënt geen klachten meer.
Ernstige aandoeningen
Lymfeklierontsteking treedt ook op bij ernstige aandoeningen zoals tuberculose en kanker. Bij kanker spreekt men van Hodgkin of Non-Hodgkin. Beide aandoeningen wijzen op kwaadaardige woekering van cellen in de lymfeklieren. In veel gevallen is de kanker ontstaan in een ander orgaan en later uitgezaaid naar het lymfestelsel. Omdat het lymfestelsel zich door het gehele lichaam bevindt is uitzaaiing vaak een ernstige complicatie. Hierdoor kan de kanker zich immers ook gemakkelijker nestelen in andere organen en deze aantasten. Behandeling is afhankelijk van het stadium waarin de ziekte zich bevindt. Bestraling en behandeling met chemokuren zijn de meest toegepaste methoden om kanker te bestrijden. In geval van een operatie, zoals bij voorbeeld bij borstkanker, worden de omliggende lymfeklieren vaak preventief verwijderd om het risico op terugkeer van de kanker zo klein mogelijk te maken.
